Terapia Grupowa

W psychoterapii grupowej […] zmianie zachowania każdego z członków grupy służą zarówno interakcje między terapeutą a uczestnikiem, jak i interakcje między uczestnikami, do których dochodzi w kontekście sytuacji grupowej. Innymi słowy, narzędziem zmiany są w tym przypadku nie tylko konkretne techniki i interwencje stosowane przez kompetentnego terapeutę, lecz również grupa jako taka. Ta cecha psychoterapii grupowej stanowi jej wyjątkowy terapeutyczny potencjał.”

Psychoterapia grupowa nie oznacza zatem, że uczestnicząca w niej osoba nie jest traktowana indywidualnie. Grupowa forma terapii jest narzędziem służącym do osobistej pomocy każdej z uczestniczących w niej osób. Formuła grupy pozwala osobom biorącym udział w terapii wejść z innymi jej uczestnikami w relacje podobne do tych, jakie napotykają w realnej grupie społecznej, a więc wśród współpracowników, znajomych. W trakcie terapii, jej uczestnicy przeżywają podobne doświadczenia w relacjach z innymi, jak w prawdziwym życiu. Dotyczy to również trudnych, nieprzyjemnych doświadczeń, niepowodzeń, rozczarowań. Jednak, zamiast – tak jak na co dzień – reagować na trudności społeczne np. agresją lub wycofaniem – osoby te nazywają swoje emocje, określają charakter oraz źródło tych przeżyć i konfrontują swoje negatywne odczucia z faktycznym stanem rzeczy, co z pomocą specjalisty prowadzącego grupę, daje szansę na efekt terapeutyczny.

Terapia grupowa jest przydatnym sposobem dla osób, które mają wspólny problem, aby uzyskać od siebie wsparcie i porady.

Psychoterapia grupowa dzieli się na dwa rodzaje:

• Psychoterapię grupową zamkniętą – polega ona na rozpoczęciu terapii przez jedną grupę w tym samym czasie, brak możliwości dołączania nowych członków. Charakteryzuje się zazwyczaj silniejszymi więziami między członkami grupy, jak również mocniejszym procesem psychoterapeutycznym.
• Psychoterapię grupową otwartą – w tym przypadku grupa pracuje cały czas, członkowie przychodzą i odchodzą, nie wyznacza się w niej początków i końców terapii, jeden pacjent może być bliżej zmian, drugi dopiero rozpoczyna ku nim swoją drogę. Grupy otwarte bardzo dobrze funkcjonują pod względem organizacyjnym i często stanowią formę wsparcia. Takimi grupami najczęściej są grupy skierowane do rodzin z problemem alkoholowym, ofiar przemocy czy osób doświadczających trudności w kontaktach z innymi ludźmi.

W obu grupach terapia psychologiczna wymaga przygotowania pacjentów przed rozpoczęciem terapii oraz ostrożnego doboru pacjentów. Nie wolno pozwolić, by pacjent znacząco różniący od pozostałych uczestników dołączył do grupy. Terapeuta ustala w grupie warunki terapii oraz norm obowiązujące podczas spotkań. Do najczęściej spotykanych zalicza się między innymi:

• zasada mówienia bez wewnętrznego cenzurowania się
• zasadę dyskrecji
• zasadę zwracania się do siebie po imieniu

Ten rodzaj terapii jest równiez zawyczaj dużo tańszy niż terapia indywidualna dlatego jest swietną alternatywą dla osób chcacych pracować w terapii a obawiających się o płynność finansowania tej inwestycji w siebie.